Difference between revisions of "Tudeh Party of Iran/فارسی"
Adrenaline 2 (Talk | contribs) (→عدالت) |
Adrenaline 2 (Talk | contribs) |
||
Line 28: | Line 28: | ||
<div dir="rtl"> | <div dir="rtl"> | ||
− | {{DISPLAYTITLE:حزب | + | {{DISPLAYTITLE:حزب توده ایران}} |
==درباره حزب== | ==درباره حزب== |
Revision as of 12:40, 14 September 2018
Languages: | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||
|
درباره حزب
حزب توده ایران با تفکر چپ گرایانه و به عنوان وارث اصلی سوسیال دموکراسی، بر سه اصل مهم آزادی، عدالت و همبستگی در جامعه پایبند است.
آزادی
هر فرد باید بتواند در خصوص نحو زندگی خود تصمیم بگیرد و دولت و جامعه نباید به صورت خودسرانه در زندگی فرد دخالت کند. در مبحث امنیت مالی، آموزشی و فرصتاجتماعی هر کسی میتواند از این آزادی نیز بهرهمند شود.
عدالت
در چشم قانون همه مساوی هستند، بدون توجه به اینکه آن فرد از کجا میآید و زمینه خانوادگی و جنسیتی آن چیست. همچنین عدالت یعنی فرصتهای برابر به باقی افراد داده شود و دستآوردها و خواستههایشان جدی گرفته شود.
همبستگی
همه افراد خواهان کمک به همدیگر هستند و این قاعدهای است که جامعه را کنار همدیگر نگه میدارد.
ایدئولوژی
سوسیال دموکراسی بر پایه دو معاهده حقوق بشری بنا شده است. معاهدهای که سازمان ملل مصوب کرده و کشورهای مختلف آن را پذیرفتهاند؛ آن دو معاهده: 1- حقوق مدنی 2- آزادی های سلبی و ایجابی است. آزادیهای سلبی همچون آزادی بیان، که هر فرد اجازه دارد نظر خود را آزادانه بیان کند و برای اینکه بتواند از حقش استفاده کند باید این فرصت برای او مهیا باشد. به همین علت است که به آموزش به عنوان یک ابزار مهم اهمیت داده می شود. این آزادی ایجابی بوده و بودجهاش را تمام شهروندان با پرداخت مالیات تامین میکنند. به عبارت دیگر با مداخله کوچکی در آزادی و بهره برداری از ثروت شهروندان در این روش، آزادیهای سلبی و ایجابی و همچنین حقوق مدنی را تکمیل میکنند.
اهداف
سوسیال دموکراسی به منظور برقراری مالکیت جمعی بر ابزار تولید و توزیع عادلانه ثروت در جامعه شکل گرفته است. بنیان گذاران این تفکر در پی آن نبودند که مالکیت خصوصی را به طور مطلق از بین ببرند بلکه دستیابی به اشکال اصلاح شده نظام سرمایهداری را هدف خود قرار داده بودند. این تفکر نابرابری و تبعیض اقتصادی را برای جامعه زیان بار دانسته و در نهایت دولت را مسئول کاهش آن می دانند. سود حاصل از صنایع بزرگ نتیجه تلاش جمعی است، بنابراین سود این صنایع باید به جامعه بازگردد. مالکیت ابزار تولید باید عمومی باشد و توسط تعاونی، اتحادیه یا دولت اداره شود. همچنین فعالیت اقتصادی نیز باید توسط نیازهای مردم هدایت و برنامهریزی شود. این نظارت باعث هماهنگی بخش های مختلف اقتصادی شده، بازده را بالا میبرد، از بروز بحران جلوگیری میکند و مانع از شکلگیری انحصار میشود.